۱۳۹۵-۷-۱۱- به گزارش سایت مهاجرآنلاین به نقل از فارس، یک ربع به ١١ است که از متروی شهرک شریعتی خارج می‌شوم آدرس را دقیق نمی‌دانم ، موبایلم آن‌قدر شارژ ندارد که بخواهم روی نقشه گوگل دنبالش بگردم. از نزدیک‌ترین فردی که آنجاست، آدرس را می‌پرسم زن میان‌سال افغانستانی که در سایه ایستگاه اتوبوس ایستاده و گویا منتظر است مدرسه فرهنگ کجاست؟ مدرسه بچه‌های مهاجر افغانستان؟«از همین خیابان مهران برو، کنار پارک هویزه». درست متوجه منظورش نمی‌شوم؛ اما انگار از گفت‌وگو با یک مرد غریبه معذب است. به سمت خیابان مهران می‌روم.
در راه کنجکاو می‌شوم که بدانم دیگران هم این مدرسه را می‌شناسند، یا نه! از آقای جوانی که از روبه‌رو می‌آید می‌پرسم؛ نمی‌داند! اما در و دیوار مدرسه زود نمایان می‌شود. ساختمانش که تر و تمیز است و خوشبختانه هم‌تراز مدارس بچه‌های ایرانی. وارد می‌شوم برای خواندن بیشتر این جا کلیک کنید.