متاسفانه همانگونه که در نشریات و رسانه ها هیچ اثری از طرح مشکلات آموزشی کودکان مهاجر وجود نداشت، در بخش سینمایی هم هیچ فیلم و گزارشی از این مدارس دیده نمی شد. اجازه ی ورود دوربین به مدرسه، برای هر مدیر مدرسه ی خودگردان ریسک بالایی داشت و امکان داشت باعث تعطیلی مدرسه شود. تا آن زمان فقط یک فیلم به نام «یازده سپتامبر» وجود داشت که در یک مدرسه ی خودگردان در جنوب تهران ضبط شده بود و تاثیر رخداد یازده سپتامبر آمریکا را بر زندگی یک کودک مهاجر نشان می داد درحالی که فیلمی مستقیما به خود این مدارس و مشکلات آنها نپرداخته بود.
- در سال 1383 فیلمی به نام «رو به غروب» با موضوع چند کودک کار مهاجر افغانستانی ساخته شد که بخش های زیادی از آن در مدرسه ی فرهنگ فیلم برداری شد و نشان دهنده ی مشکلات آموزشی و زندگی کودکان مهاجر در ایران بود.
- در سال 1385 نیز نخستین فیلم مستند با موضوع آموزش کودکان مهاجر و بسته شدن مدارس خودگردان به «نام آخرین مشق معلم» با همکاری اینجانب و یک مستندساز مهاجر به نام عباس محمدی ساخته شد.
- در سال 1387 مستند «وطن کوچک من» از فعالیتهای من و مدرسه فرهنگ ساخته شد که به خوبی مشکلات این مدارس و نیازهای آنان را بازتاب می داد.
- در سال 1389 با همکاری سازمان یونیسف و وزارت کشور ایران، فیلم مستندی به نام «همسایگان» از اینجانب و فعالیت هایم ساخته که در باره ی زندگی تحصیل کردگان موفق مهاجر در ایران بود و تاثیر توجه به آموزش را نشان می داد.
- در سال 1395 فیلم مستند«پدر مدارس خودگردان» ساخته شد. این فیلم که چندین بار از تلویزیون هم پخش شد، موضوع آن کار و زندگی من و چگونگی شکل گیری مدرسه ی فرهنگ و دیگر مدارس خودگردان بود.
- مستند «شما که غریبه نیستید» از فعالیت های کتابخوانی و چاپ و نشر اینجانب برای کودکان مهاجر ساخته و از تلویزیون شد.
- فیلم مستند «شاید که آینده از آن ما» در سال 1397 از فعالیتهای من و مدرسه فرهنگ و مشکلات خانوادگی و کار کودکان مهاجر ساخته شد که بسیار هم مورد توجه قرار گرفت. این فیلم در سال 2019 در جشنواره ی فیلم کوتاه کشور سوید هم به نمایش در آمد.
- فیلم «گدی پران» در بهار سال 1398 از مدرسه و فعالیت های شادی آور آن برای کودکان مهاجر ساخته شد و هنوز اکران نشده است.
